τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream II, όπως αναφέρει σε εκτενές δημοσίευμά της η Deutsche Welle.
Ετσι, θα διπλασιαστεί και η ποσότητα φυσικού αερίου που μεταφέρεται από τη Ρωσία στη Γερμανία, και θα φθάσει τα 55 δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο. Το κόστος κατασκευής του Nord Stream II, μήκους 1.200 χλμ., υπολογίζεται στα 9,5 δισ. ευρώ, και το έργο σχεδιάζεται να ξεκινήσει το 2019. Μάλιστα, η κατασκευή του γερμανικού τερματικού σταθμού ξεκίνησε στις 3 Μαΐου στην πόλη Λούμπμιν της Βαλτικής.
Εντούτοις, η δημόσια συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα του ρωσικού αγωγού αφενός διχάζει την Ε.Ε., αφετέρου έχει θορυβήσει τις ΗΠΑ. Όπως αναφέρεται στην Καθημερινή, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και αρμόδιος για θέματα Ενέργειας, Μάρος Σέφκοβιτς, δήλωσε πρόσφατα:
«Δεν έχω ξαναδεί άλλο επιχειρηματικό έργο να διχάζει τόσο πολύ τους ανώτατους Ευρωπαίους αξιωματούχους».
Τόσο η Ε.Ε. όσο και η Ρωσία, παρά τις πρόσφατες αντιπαραθέσεις για τη Συρία και την Ουκρανία, φαίνεται να συνειδητοποιούν πλέον ότι χρειάζονται η μία την άλλη, όπως επισημαίνει η η Deutsche Welle. Η Ρωσία χρειάζεται μια μεγάλη αγορά για τις εξαγωγές της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ενώ η Ε.Ε. θέλει να προμηθεύεται ενέργεια από αξιόπιστη πηγή και σε χαμηλό κόστος.
Η Gazprom υπολογίζει, μάλιστα, να αυξήσει τις εξαγωγές της στην Ευρώπη προσεχώς. Παράλληλα, η Μόσχα σχεδιάζει και την κατασκευή ενός ακόμα αγωγού, που θα περνά από την Τουρκία και θα φτάνει στη Νότια Ευρώπη, τον TurkStream, ο οποίος θα μεταφέρει 16 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Από την πλευρά της και η Γερμανία έχει αρχίσει να ξαναβλέπει με θετικό μάτι τον ρωσικό αγωγό. Αξίζει να σημειωθεί πως η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ε.Ε. Εντούτοις, το γεγονός ότι το Βερολίνο ενέκρινε την κατασκευή του Nord Stream II έχει ενοχλήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. «Η Γερμανία ρίχνει δισεκατομμύρια στη Ρωσία», δήλωσε ο κ. Τραμπ πρόσφατα στη διάρκεια συναντήσεών του με ηγέτες χωρών της Βαλτικής. Μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου ζητούν να εμποδίσουν οι ΗΠΑ την κατασκευή του Nord Stream II, επιβάλλοντας πρόστιμα σε ευρωπαϊκές εταιρείες που θα συνεργαστούν για την ολοκλήρωση του έργου (Εngie, OMV, Shell, Uniper, Wintershall). Πάντως, ο εν λόγω αγωγός προβληματίζει και άλλους. Η Σουηδία και η Φινλανδία δεν έχουν δώσει ακόμη άδεια προκειμένου να διέλθει από τη δική τους αποκλειστική οικονομική ζώνη (AOZ). Η δε Δανία, από της οποίας τη θαλάσσια περιοχή θα περάσει ο αγωγός, εκφράζει έντονες αντιρρήσεις, σκεπτόμενη τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον.
Παρ’ όλα αυτά, εμπειρογνώμονες επισημαίνουν ότι είναι σημαντικός ο οικονομικός αντίκτυπος του έργου για τις προαναφερθείσες χώρες, και ειδικά τη Γερμανία. Οπως αναφέρει στην Deutsche Welle η Μπρέντα Σάφερ, ειδικός σε θέματα Ρωσίας, που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον, η Γερμανία θα μπορούσε να επωφεληθεί από τον αγωγό για τρεις λόγους.
«Πρώτον, η Γερμανία χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο δεν θα απεξαρτηθεί από τον άνθρακα, ώστε να μεταβεί στην εποχή της “πράσινης ενέργειας”, δεύτερον, η συνεργασία της με τη Ρωσία έχει μεγάλη στρατηγική σημασία και, τρίτον, είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας να κατασκευαστεί τώρα αυτός ο αγωγός, προτού η Ρωσία αρχίσει τις εξορύξεις φυσικού αερίου στην Αρκτική, κάτι που θα αυξήσει πολύ το κόστος». Χαρακτηριστικό της αλλαγής στη στάση του Βερολίνου προς τη Μόσχα είναι τα όσα δήλωσε τον περασμένο μήνα ο υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Μίκαελ Ροτ, ο οποίος έκανε λόγο για την ανάγκη μιας νέας πολιτικής αποκλιμάκωσης της έντασης με τη Ρωσία. Εντούτοις, χώρες όπως η Πολωνία και η Ουκρανία εξακολουθούν να εκφράζουν τις ενστάσεις τους για αύξηση της ρωσικής επιρροής επί ευρωπαϊκού εδάφους.
